چند موضوع در ذهنم هست که می‌خواهم بنویسم در موردشان ولی تنبلی می‌کنم. از امشب تا جمعه هر شب یکی‌شان را خواهم نوشت. الان که به میزان خوبی به دلیل مصرف زیاد قهوه بالا هستم می‌خواهم در مورد دارو صحبت کنم. خب من آدم داروخوری نیستم یعنی در طی ده سال گذشته فقط دو بار آنتی بیوتیک مصرف کرده‌ام آن هم برای زمانی که دندان‌های عقلم را کشیدم و خب سالانه بیش از 5 دانه قرص مسکن مصرف نمی‌کنم. مسئله این است که دارو نخوردن وسوسه انگیز است مخصوصا وقتی مسئله روحی می‌شود و مخصوص‌تر برای آدم‌هایی که دوست دارند قوی به نظر بیایند. در خانواده و اطرافیان من افراد زیادی هستند که دچار افسردگی، وسواس، استرس و کلی بیماری های روانی دیگر هستند ولی دارو مصرف نمی‌کنند. این‌که آدمیزاد بخواهد جور یک سری مسائل را خودش تنهایی به دوش بکشد وسوسه انگیز است. خود من هم از همان آدم‌هایی هستم که وسوسه شدم و هیچ‌گاه سراغ داروهای آرام‌بخش نرفتم. مخدرها به ما کمک می‌کنند که به مسائلی که آزارمان می‌دهند فکر نکنیم و در عین حال نیز قوای دیگر بدن را ضعیف می‌کنند و خب باعث می‌شوند که کارایی ذهن و جسم آدمی کلا کمتر شود چه در هدایت و چه در ضلالت . مصرف این داروها را خیلی‌ها در دوره‌های کوتاه افسردگی یا استرس‌های شدید توصیه می‌کنند. کمک گرفتن از داروها برای مبارزه با ضربه‌های ماندگار روحی برای من تا قبل از این خیلی خوشایند نبود. مسئله این‎جاست که من سال جدید را با آرام‌بخشی به نام دیدن سریال به صورت بولدوزری آغاز کردم. هفت یا هشت قسمت پشت سر هم برای ساعت‎های متوالی. خب همان‌طور که همه می‎دانیم عید دوره‎‎‌ی رنج‌آوری در زندگی همه‌ی ماست که در آن قدر تک‌تک لحظات غیر تعطیل را با عمق وجود حس می‌کنیم. در عسد امسال می‌‎توانم بگویم برای پنج دقیقه هم فکر نکردم در طول این سه هفته و عید کاملا سلامتی را پشت سر گذاشتم به دور از هیچ‎گونه دشواری. درست است که تا این لحظه 5 درصد از کارهایی که باید در این تعطیلات انجام می‎دادم را هم به سرانجام نرسانده‌ام اما هم‎چنان فکر می‌کنم استفاده از مخدر تصمیمی درست بود. می‌دانم افراد زیادی در اطرافیان من هستند که آلردی این‌ها را قبول داشتند و پیش از این مرا بی‌شعور می‌دانستند که استفاده از دارو را منکر می‌شدم. از آن‎ور هم می‌دانم دوستان زیاد دیگری هم دارم که هنوز حاضر نیستند دوره‌های دشوار زندگی‎شان را با داروها تقسیم کنند. در هر حال پیام اخلاقی این پست فقط برای خودم است که در آینده قوی شدن را با فرسودگی اشتباه نگیرم.