هوای گرم

یاد اون کلمن آبی آ افتادم، همونا که باید با انگشت یه دکمه ی سفتیو نگه میداشتی وقتی ام تهش بود باید یکی دیگه برات کجش می‌کرد.

روزی روزگاری

در یاران ایتالیا امشب یک مرد یافتم و وی تماشاگری بود که بعد از خوردن گل وقتی هم‌وطن کنار وی با خوشحالی نشان دادن او را توسط نمایشگرهای استادیوم اطلاع داد، اخم خود را مگشود. 

کودک درون

اون حس عجیبی که دوس داری بازی به پنالتی بکشه...